Herbestemmingen en transformaties
Uit de 19e en vroeg 20e eeuw stammen vele, vaak kolossale, degelijke bouwwerken die, vanwege hun karakteristiek het bewaren waard zijn, óók als ze niet als monument beschermd zijn. Denk hierbij aan scholen, kloosters, kerken, ziekenhuizen, kazernes en fabrieken.
Harmonische Architectuur heeft vanaf 1977 steeds gepleit voor behoud van dit soort gebouwen. “Geen sloop maar hergebruik” is het devies, meestal en behoeve van woningen, bijzondere woonvormen of een andere duurzame herbestemming.
De kunst is bij de voor de nieuwe bestemming noodzakelijke aanpassing de structuur, de stijl en het karakter van het oorspronkelijke gebouw in stand te houden.
Helaas laten bestaande gebouwen zich niet altijd haalbaar hergebruiken of tot nieuwe bestemming ombouwen. Bij deze projecten wordt dan bijvoorbeeld een deel van het oorspronkelijke complex gesloopt en vervangen door passende nieuwbouw. De reden hiervoor kan de slechte bouwtechnische staat of dito bouwtechnische aanpasbaarheid zijn, of bijvoorbeeld de noodzaak van het bouwen van een ondergrondse garage.
In veel gevallen wordt, in harmonie met het bestaande gebouw, nieuwbouwvolume toegevoegd om het project te verbeteren inzake stedelijke inpassing, bruikbaarheid en/of financieel draagvlak.
